piątek, 29 lipca 2016

Wegetarianizm jarstwo zdrowe życie

Jarstwo - wegetarianizm - zdrowe odżywianie 


Ruch Veggies, Ruch Wege. Skorzystaj z dobrodziejstw wegetarianizmu! Pamiętaj, że spożywanie mięsa - ciał zabitych zwierząt zatruwa i niszczy zarówno Twój organizm, jak i Twoją psychikę. Jedzenie mięsa, a raczej usilna potrzeba jego jedzenia to uzależnienie narkotyczne w swej istocie! Osiągnij elementarną wolność od nałogu mięsożerstwa! Wegetarianizm to wyzwolenie od silnego narkotyku jakim jest mocznik i kwas moczowy zawarte w różnych gatunkach mięsa, podrobów i mięsnych przetworów, nie tylko zwyczajne barbarzyństwo jakby wielu chciało. Stopniowo zmniejszaj ilość zjadanego mięsa do niewielkich ilości, spożywanych nie częściej niż dwa razy tygodniowo! 


Kultura i historia wegetarianizmu  


Wegetarianizm – to rodzaj diety czy raczej styl odżywiania charakteryzujący się wyłączeniem z posiłków produktów pochodzenia mięsnego i ewentualnie jaj lub nabiału z pobudek duchowych, moralnych czy etycznych bądź zdrowotnych. W języku potocznym wegetarianizm to zbiór kilku diet, które w różnym stopniu ograniczają spożywanie produktów pochodzenia zwierzęcego. Wegetarianizm rozwijał się i rozpowszechniał na subkontynencie indyjskim już w III i II tysiącleciu p.e.ch. Miał wówczas charakter głównie religijny, wedyjski czyli przedhinduistyczny. W Europie pojawił się na pewno już w VI wieku p.e.ch. Uważa się że pitagorejczycy byli pierwszym ruchem stawiającym nacisk na etyczne wartości wegetarianizmu przestrzeganego dla zdrowia i rozwoju wewnętrznego człowieka. Wegetarianizm u swych początków miał genezę mistyczną i ezoteryczną. Choroby takie anoreksja czy bulimia często dobrze leczą się w ten sposób, że pomaga się pacjentce czy pacjentowi w dobraniu odpowiedniej i zdrowej metody wegetariańskiego lub wegańskiego odżywiania. 

Wegetarianizm w Euroazji jaki znamy współcześnie wywodzi się z Indii jak także prawdopodobnie niezależnie od tego z greckiego kręgu kulturowego (Wschodni obszar Morza Śródziemnego, południowe Włochy). W obu tych regionach od początku był integralną częścią religijno-filozoficznego systemu przekonań zdrowotnych bazujących na ezoteryzmie czy hermetyzmie. Nie udało się jak dotąd udowodnić, że wegetarianizm był powszechny u jakiegokolwiek innego narodu na tak wielką skalę. W antyku był on ograniczony do małej liczby zwolenników, którzy byli reprezentantami wyższych warstw społecznych i byli to filozofowie oraz uczeni. Duża część ludności odżywiała się nieprawidłowo i ich dieta była uboga w mięso. Ulubioną potrawą greckich wybrzeży była natomiast ryba. Wegetarianami zawsze była elita społeczeństwa. 

Idea żywienia na bazie roślinnej po raz pierwszy pojawiła się w mitologii. W "Odysei" Homera jest mowa o bajkowym narodzie lubującym się w naturze i pokoju. Odżywiali się oni słodkimi owocami zapomnianej magicznej rośliny lotosu. Didor opisuje natomiast ludy w Etiopii, których pożywienie było ograniczone do szczególnych gatunków roślin. Opowiadania te, których jest w Antyku więcej noszą znamiona legendarne i dlatego też uchodzą za niewiarygodne i częściowo bajkowe. Często narodom, które nie jadały mięsa przypisywano pozytywne cechy pobożności, sprawiedliwości i pokojowości. 


Wśród ludów greckich istniały religijne ruchy, które rezygnowały z jedzenia jaj i popularnych w ówczesnych latach ofiar składanych ze zwierząt. Wierzyli oni w wędrówkę dusz, według której życie zwierzęce miało wyższą wartość niż roślinne. Antyczni wegetarianie uważali, że pożywienie mięsne miało negatywny wpływ na ich zapatrywania ascetyczno-filozoficzne. W dużej mierze ich wegetarianizm był motywowany względami etycznymi, a jedynie zdrowotnymi. Podkreślali oni jedność człowieka i zwierząt. Zagadnienie etycznych obowiązków względem zwierząt było dyskutowane kontrowersyjnie.

Pierwotne chrześcijaństwo wedle badań naukowych było restrykcyjnie wegetariańskie. W późnym chrześcijaństwie i średniowiecznym Kościele wielu mnichów rezygnowało z mięsa w ramach ascezy. Wegetarianizm w Europie ponownie znacznie zyskał na znaczeniu pod koniec XIX wieku, kiedy to utworzono liczne stowarzyszenia wegetariańskie. Do znanych wegetarian należał między innymi Richard Wagner. Dążył on do ogólnej rezygnacji ze spożycia mięsa oraz doświadczeń na zwierzętach. W 1908 powstała Międzynarodowa Unia Wegetariańska jako instytucja nadrzędna dla innych mniejszych wegetariańskich stowarzyszeń. W Szwajcarii lekarz Maximilian Oskar Bicher-Benner reprezentował pogląd, iż wegetariańskie jedzenie jest bardzo skuteczną metodą leczniczą. 

Niektórzy ludzie uważają mięso za nieapetyczne i brzydzą się jego jedzeniem. Inni zostali wychowani przez wegetarian i są przyzwyczajeni do takiego stylu życia lub też zostają wegetarianami ze względu na swojego partnera życiowego, członka rodziny albo przyjaciela. Pewni wegetarianie uznają mięso za pokarm nienaturalny dla ludzi. Jako wzór wymieniają gatunki małp. Naukowcy nie potwierdzają tego, bo wiele małp na wolności zbiera małże i inne drobne zwierzęta, a najbliższe człowiekowi szympansy czasem aktywnie polują. Istnieją także regiony, które zamieszkuje wielu wegetarian z ekonomicznego przymusu (m.in. wioski w biednych terenach Ameryki Południowej, Afryki i Azji), gdzie nie stać ich na mięso. Badania naukowców z uniwersytetu w Southampton wykazały, że inteligentniejsze dzieci częściej decydują się na wegetarianizm w wieku dorosłym, co potwierdza obserwacje ze starożytnej Grecji, gdzie wegetarianami byli najinteligentniejsi przedstawiciele wyższych warst społecznych. 

Motywacją do przejścia na wegetarianizm jest dla niektórych przekonanie o możliwości zmniejszenia głodu na świecie. Uważają, że produkcja mięsa zużywa duże zasoby pasz, w tym pasz roślinnych. Zmniejsza to, ich zdaniem, ilość produktów roślinnych przeznaczonych jako żywność dla ludzi i ogranicza możliwość dostarczania jej biedniejszym regionom, np. Afryce. W latach 70-tych XX wieku w krajach rozwijających się stworzono wiele upraw, aby masowo pokryć zapotrzebowanie na paszę dla zwierząt, z których produkowano produkty mięsne w krajach uprzemysłowionych. Zapotrzebowanie na tereny uprawne prowadziło do masowych wyrębów lasów. Ekologicznie zorientowani wegetarianie upatrują w tej tendencji negatywne skutki, których ich zdaniem można by było uniknąć poprzez zaprzestanie, a nawet zakazanie konsumpcji mięsa rzeźnego. Ekonomiści kapitalistyczni są natomiast zdania, że taka struktura zapewnia korzyści w światowym podziale pracy, które rolnikom w krajach rozwijających się zapewniały wysoką dywidendę i tym samym lepsze warunki życia.

Niektórzy wegetarianie są zdania, że masowa hodowla zwierząt przysparza więcej szkód środowisku naturalnemu, niż uprawa roślin, przykładowo poprzez zawarte w nawozie azotany, które przenikają do wód gruntowych. Metan wydzielany w procesie przemiany materii u zwierząt uchodzi za jeden z ważniejszych czynników wpływających na obecne zmiany klimatu w skali globalnej. Z drugiej strony przykładowo uprawa ryżu uwalnia do atmosfery dużo metanu, chociaż nie tyle co miliony psów trzymanych w domach. Przytaczany jest także kontrargument, że aby w przyszłości zaspokoić rosnące zapotrzebowanie na żywność w obliczu przyrostu ludności, wymagane jest zwiększenie udziału produkcji roślinnej. Problemu tego nie da się rozwiązać na drodze produkcji białka zwierzęcego, ponieważ aby wyprodukować kilogram białka zwierzęcego trzeba zużyć od 5 do 10 kilogramów białka roślinnego. Z przyczyn ekonomicznych i zdrowotnych promuje się zwiększenie ilości produktów pochodzenia roślinnego w tak zwanej zrównoważonej diecie opartej o Cztery Nowe Grupy Pokarmów (zboża, owoce, warzywa i strączkowe). 


Wegetarianizm w Polsce 


W Polsce początku XXI wieku wegetarianizm jest propagowany m.in. przez Stowarzyszenie Sathya Sai, Stowarzyszenie Macierz, Stowarzyszenie Empatia, Fundację Viva! Akcja dla Zwierząt, buddystów zen i ruch Hare Krishna oraz internetowe serwisy i fora wegetariańskie. Organizują oni różne happeningi, spotkania i demonstracje przeciwko takim firmom jak KFC, McDonald's Corporation czy sklepom sprzedającym futra. Co roku wiele miast przyłącza się do Ogólnopolskiego Tygodnia Wegetarianizmu, który odbywa się w ostatnim tygodniu maja. Ponadto, 1 października odbywa się Międzynarodowy Dzień Wegetarianizmu, a 11 stycznia swój dzień obchodzą wegetarianie. Od 2003 roku 20 grudnia obchodzony jest Dzień Ryby, który propaguje wegetariańskie święta Bożego Narodzenia w Polsce. 

W okresie międzywojennym wegetarianizm propagowany był przez działaczy Towarzystwa Teozoficznego oraz liczne organizacje ezoteryczne i parapsychologiczne, w tym także przez teozofkę Wandę Dynowską. 

W okresie PRL wegetarianizm był propagowany w klubach psychotronicznych i różdżkarskich oraz w niektórych klubach sztuk walki jak aikido oraz w grupach jogi, Sai Baby i Hare Krishna. Na przełomie lat 80-tych i 90-tych XX wieku wegetarianizm propagował ezoteryczny miesięcznik "Arcanum" oraz kwartalnik "Joga". Od 1989 roku wegetarianizm propagują krakowskie "Zielone Brygady". Od 1994 roku ukazuje się ogólnodostępny miesięcznik "Wegetariański Świat", a od 2008 także "lifestylowy" miesięcznik "Vege". Pierwszy portal ściśle wegetariański Vege powstał w roku 1999. W roku 2001 powstała strona Macierzy intensywnie propagująca żywienie wegetariańskie jako styl życia. 

Pośród najważniejszych polskich ideologów ruchu wegetariańskiego wymienić należy przede wszystkim nieżyjącą już pisarkę, filozof i aktywistkę ruchu na rzecz praw zwierząt Marię Grodecką, której dzieła z dziedziny zdrowego żywienia wegetariańskiego oraz filozofii wegetarianizmu należą do kanonu lektur sympatyków wegetarianizmu. 

Europejski znak wegetariański


Niektóre finalne oraz przetworzone produkty żywnościowe posiadają w sobie składniki niewegetariańskie takie jak żelatyna lub podpuszczka. Dla oznaczenia produktów wegetariańskich stosuje się różnorodne symbole rozpoznawcze. Europejska Unia Wegetariańska wprowadziła oznaczenie tzw. Vlabel - europejski znak wegetariański. Przy pomocy tego znaku oznaczane są produkty przeznaczone dla wegetarian.

Odmiany wegetarianizmu 


 * Laktoowowegetarianizm (owolaktarianizm) – najbardziej rozpowszechniona odmiana wegetarianizmu. Polega na rezygnacji z potraw mięsnych. Do jadłospisu dopuszczone są natomiast produkty pochodzenia zwierzęcego: nabiał, jajka, miód.
 * Laktowegetarianizm – popularna odmiana wegetarianizmu, polegająca na wyłączeniu z jadłospisu jajek. Laktowegetarianie dopuszczają jednak spożywanie mleka i jego przetworów.
 * Owowegetarianizm – dieta, która z produktów zwierzęcych dopuszcza jedynie spożywanie jajek.
 * Weganizm – polega na rezygnacji ze spożywania wszelkich pokarmów wytwarzanych przez zwierzęta. Poza mięsem nie spożywa się też mleka, serów, jaj ani miodu. Niektórzy weganie uważają miód za produkt pochodzenia zwierzęcego i w związku z tym go nie jedzą, jednak jest to sprawa indywidualnych przekonań. Według części definicji weganizm jest proekologicznym stylem życia niewykorzystującym produktów, w powstaniu których brały udział zwierzęta, takich jak skórzane ubrania, futra czy testowane na zwierzętach kosmetyki, zaś sama dieta odrzucająca pokarm zwierzęcego pochodzenia nazywana jest wówczas ścisłym wegetarianizmem. Weganizm uprawiany długotrwale jednakże stosunkowo często powoduje problemy ze zdrowiem, zatem zaleca się taką dietę jedynie okresowo. Weganizm zaleca się jedynie okresowo, a sama dieta roślinna wywodzi się z ruchów mistyczno-ascetycznych, gdzie była kultywowana w połączeniu z pustelniczymi odosobnieniami, życiem w głębokim spokoju i harmonii z przyrodą oraz z uzyskiwanymi dzięki modlitwom i medytacjom wyższymi stanami świadomości, które nie pojawiają się z powodu samego stosowania takiej diety. 
 * Witarianizm – dieta polegająca na spożywaniu wyłącznie świeżych warzyw i owoców. Odrzuca jakiekolwiek potrawy gotowane. Witarianie rezygnują również z wszelkich napojów typu kawa, herbata. Witarianizm podobnie jak weganizm zaleca się jedynie okresowo, a sama dieta wywodzi się z ruchów mistyczno-ascetycznych, gdzie była kultywowana w połączeniu odosobnieniami i uzyskiwanymi wyższymi stanami świadomości, które nie pojawiają się z powodu samego stosowania takiej diety. 
 * Frutarianizm (lub fruktarianizm, fruitarianizm, fruktorianizm) – najbardziej zaostrzona forma wegetarianizmu. Oprócz mięsa i produktów pochodzenia zwierzęcego, fruktarianie nie jedzą żadnych owoców i warzyw, których zerwanie uśmierciłoby roślinę (np. sałaty). Ich pokarmem są owoce, które same spadną z drzewa. Frutarianizm, podobnie jak witarianizm czy weganizm zaleca się jedynie okresowo, a sama dieta wywodzi się z ruchów mistyczno-ascetycznych, gdzie była kultywowana w połączeniu odosobnieniami i uzyskiwanymi wyższymi stanami świadomości, które nie pojawiają się z powodu samego stosowania takiej diety. 

Za rodzaje wegetarianizmu niesłusznie uważa się diety będące etapem pomiędzy jedzeniem potraw mięsnych a wegetarianizmem. Są to semiwegetarianizm i jego rodzaje jak pollowegetarianizm oraz ichtiowegetarianizm zwany też pescowegetarianizmem. Wielu wegetarian rezygnuje z wyrobów futrzanych czy skórzanych. W 1847 roku, w czasie pierwszego spotkania Społeczeństwa Wegetarian w Anglii, ustalono, że wegetarianin to osoba, która odmawia jedzenia jakiegokolwiek rodzaju mięsa. Wcześniej wegetarianie byli często nazywani pitagorejczykami (ezoterykami), ponieważ ci także nie spożywali mięsa i są zdecydowanie prekursorami odżywiania wegetariańskiego w Europie. 


Motywacja - etyka i religia 


Wegetarianie często uważają, że zwierzęta cierpią i powinny być lepiej traktowane. Sprzeciwiają się oni zabijaniu zwierząt na farmach i nadmiernej produkcji mięsa. Wielu z nich wierzy, że nie powinni spożywać mięsa dla dobra wszystkich żywych stworzeń, jednak odżywianie motywowane ideologiczną obroną zwierząt często jak na ironię kończy się problemami zdrowotnymi z powodu złego odżywiania. Niektórzy z etycznych wegetarian lub wegan porównują zwierzęta do ludzi – zwierzę nie chce zginąć, jednak nie ma żadnego wyboru i zostaje zabrane do rzeźni. Samo zwierzę ma prawo cieszyć się z życia, nie powinno cierpieć i być zabite tylko po to, aby wyżywić człowieka, gdy istnieją dla niego lepsze metody pożywienia. Dla większości ludzi Veggie wegetarianizm jest także stylem życia opierającym się na ścisłych regułach etycznych nieszkodzenia innym istotom żywym, ściśle powiązanym z szeroko rozumianą ekologią. Zdecydowana większość religii wypowiada się na temat ograniczenia zabijania zwierząt, a niektóre wręcz zakazują tego, uważając, że zwierzęta mają takie same prawa jak ludzie. Jest to między innymi buddyzm, hinduizm, dżinizm, ruch rastafarian, joga etc. istnieje jednakże różnica pomiędzy zmniejszeniem ilości zabijanych zwierząt i ich cierpień, a radykalnym zakazem zabijania zwierząt jakie próbują wcielić w życie fanatyczne ruchy wegańskie z USA powstałe w połowie lat 50-tych XX wieku. Wegetarianizm kultywowany dla zdrowia jest dużo bezpieczniejszy niźli z powodu ideologicznej obrony życia zwierząt. 

Wege judaizm i chrześcijaństwo


Chrześcijanie, muzułmanie i żydzi posiadają swoje wyobrażenia idealnego "Ogrodu Eden", gdzie wszystkie żyjące stworzenia pożywiały się jedynie roślinami i nie zabijały innych stworzeń. Chrześcijańscy wegetarianie sugerują, że jedzenie mięsa przez ludzi jest ich dowodem na to, że są słabi i ulegli złu – przez co Bóg Elohim JHWH ukarał ich skróceniem długości życia. Ponadto, niektóre przepowiednie biblijne głoszą, że nadejdzie czas, gdy wszystkie stworzenia na świecie będą wegetarianami (Księga Izajasza 11,6-7 – Wtedy wilk zamieszka wraz z barankiem, pantera z koźlęciem razem leżeć będą, cielę i lew paść się będą społem i mały chłopiec będzie je poganiał. Krowa i niedźwiedzica przestawać będą przyjaźnie, młode ich razem będą legały. Lew też jak wół będzie jadał słomę.). Księga Powtórzonego Prawa zakazuje jedzenia mięsa niektórych zwierząt. Wegetarianizm nie dziwi żydowskiej ortodoksji, a wielu rabinów po prostu popiera ascetyczne diety czynione dla osobistego poświęcenia się Bogu lub z dbałości o zdrowie. 

Werset biblijny wykorzystywany przez przeciwników wegetarianizmu to: (...) wszedł Piotr na dach, aby się pomodlić. (...) Odczuwał głód i chciał coś zjeść. Kiedy przygotowywano mu posiłek, wpadł w zachwycenie. Widzi niebo otwarte i jakiś spuszczający się przedmiot (...). Były w nim wszelkie zwierzęta czworonożne, płazy naziemne i ptaki powietrzne. «Zabijaj, Piotrze i jedz!» – odezwał się do niego głos. «O nie, Panie! Bo nigdy nie jadłem nic skażonego i nieczystego» – odpowiedział Piotr. A głos znowu po raz drugi do niego: «Nie nazywaj nieczystym tego, co Bóg oczyścił». (Dz 10,9-15, tłum. Biblia Tysiąclecia). Jednak chrześcijańscy wegetarianie bronią się, twierdząc, że była to tylko wizja i że Biblia sama mówi, że święty Piotr zinterpretował ją w zupełnie inny sposób, nie mający nic wspólnego z mięsem – że nauka Boża nie jest ograniczona do żadnego narodu czy religii, lecz do wszystkich ludzi.

W Starym Testamencie jedzenie mięsa było nakazane podczas Paschy (Wj 12,1-13). O zwyczajach żywieniowych samego Jezusa wiadomo niewiele, z całą pewnością aprobował jednak jedzenie ryb (zarówno karmiąc nimi swoich uczniów [Mt 14, Mk 6] jak i cudownie napełniając sieci rybackie [Łk 5,6, J 21,6]). Wedle części chrześcijan, w Biblii chodziło nie o jedzenie ryb tylko winogron, bo w języku aramejskim są to prawie identycznie brzmiące słowa. Dowodem, że Jezus zabraniał jedzenia i nawet łowienia ryb jest ewangeliczne powoływanie uczniów, którzy byli rybakami, a porzucili swe sieci i poszli za Jezusem. Wegetarianizm był często praktykowany przez gnostyków, takich jak Katarzy, którzy jednak byli grupą synkretyczną, ściśle czy radykalnie chrześcijańską. Dziś największym Kościołem promującym dietę bezmięsną jest Kościół Adwentystów Dnia Siódmego. Prawdopodobnie oryginalna i źródłowa Ewangelia Świętych Dwunastu sugeruje, że Jezus propagował wegetarianizm. Drugie przykazanie rajskie Boga do ludzkości w Genesis nakazuje całkowicie roślinne odżywianie oparte na owocach i ziarnach. 


Wege hinduizm


Spożycie mięsa jest wyraźnie zakazane w wielu świętych pismach hinduizmu, szczególnie wisznuickich (np. Bhagawadgicie, Mahabharacie czy Manusmryti) i traktowane jako niemoralne, ponieważ jego produkcja powoduje cierpienie zwierząt. Spora część hinduistów, szczególnie bramini, nie jedzą niczego, co zostało uzyskane poprzez cierpienie zwierząt, czyli mięsa, jaj oraz pochodnych. Mleko krów, bawołów i kóz oraz inne produkty z niego uzyskane jest akceptowane (z wyjątkiem sera zawierającego podpuszczkę), ponieważ mleko jest dawane ludziom bez oporów. Ponadto, skóra krów które zmarły śmiercią naturalną jest akceptowana. Wszyscy praktykujący hinduiści powstrzymują się od spożycia wołowiny, jednakże bramini czynią niekiedy wedyjskie ofiary rytualne ze zwierząt w których podobnie jak w buddyzmie tybetańskim kosztuje się w śladowych, symbolicznych ilości mięsa ofiarnego. 

Wege islam


Islam zabrania jedzenia żywności zwanej haram (zaś zezwala halal). Spośród mięs do haram należy wieprzowina, krew oraz padlina. Wbrew potocznym opiniom, wegetarianizm w islamie jest bardziej popularny niż w chrześcijaństwie, a diety wege mają oparcie w produktach roślinnych zalecanych w Koranie przez Allah Boga. Wegetarianizm jest szczególnie popularny wśród sufich, jednak w czasie ceremonii religijnych wierni mają obowiązek skosztować niewielką, symboliczną ilość mięsa z rytualnego uboju czynionego na pamiątkę.

Wege buddyzm


Istnieje wiele płaszczyzn interpretacji buddyjskiego przykazania Ahimsy: Jedni buddyści spożywają mięso (według zasady spisanej w kanonie palijskim) pod warunkiem, że zwierzę nie zostało zabite po to, żeby mogli je zjeść i jeśli nie widzieli jak jest zabijane. Inni buddyści nie spożywają mięsa powołując się na pełną konsekwencję moralnej zasady ahimsa (niekrzywdzenie). Zazwyczaj ideał wegetariański częściej postulowany jest w buddyzmie Mahajany, i jedzenie mięsa częściej usprawiedliwiane w buddyzmie Therawady. Mnisi tego odłamu nie mogą pogardzić posiłkiem im ofiarowanym, w tym także mięsem. Na przykład, Dalajlama jada mięso, jednak Karmapa XVII Ogjen Trinle Dordże już nie jada - zabraniając także jedzenia mięsa mnichom w klasztorach mu podległych.

Buddyści zezwalający na jedzenie mięsa, zazwyczaj twierdzą, że Budda Śakjamuni spożywał mięso, czego dowodem jest zapis, iż zmarł od kawałka ciężkostrawnej wieprzowiny. Jednakże występujące tu słowo, "śukara maddawa", można tłumaczyć na cztery sposoby:

 1. delikatny pokarm świni,
 2. przysmak świni,
 3. delikatną część ciała świni,
 4. stratowany przez świnię (dzika).

Buddyści nie spożywający mięsa twierdzą, że ów zwrot odnosi się do pewnego gatunku trufli, nie zaś mięsa, gdyż słowo oznaczające mięso to "mamsa", nie "maddawa" – według nich Budda nie jadł mięsa, a zmarł od ciężkostrawnych grzybów, które były uwielbiane przez świnie. Rzeźnictwo przez wiele setek lat było zawodem zabronionym buddystom, tak jak aktorstwo chrześcijanom.

Wege rastafari


Wielu Rasta przestrzega Ital oraz jest weganami lub wegetarianami. Strona informująca o diecie Ital podaje, że Rasta uważają ciało za świątynię Jah wobec czego należy się o nią troszczyć i odpowiednio dbać. Dieta Ital jest w zasadzie wegetariańską. Rasta nie je ciała zmarłych zwierząt. Dar życia jest darem Jah i tylko jemu przynależy prawo do odebrania go (Jahwe jednak nigdy tak nie twierdził). Dodatki chemiczne, sztuczne i rzeczy które nie są naturą, są unikane. Także z Biblii pochodzi zakaz dodawania soli do potraw. Rasta do potraw dodają wiele ziół, których użycie jest sztuką i częścią ich kultury. Najsilniejsze ze wszystkich ziół, święte zioło Ganja, nie jest jednakże ograniczone tylko do roli dodatku do dań. 

Cytaty z Pisma wykorzystywane przez Rasta na potwierdzenie wegetarianizmu:

 * "Lepszy jest pokarm z jarzyny, gdzie jest miłość, niżeli z karmnego wołu, gdzie jest nienawiść." (Przyp. 15:17, Biblia Gdańska). W Biblii Tysiąclecia brzmi on: „Lepsze jest trochę jarzyn z miłością, niż tłusty wół z nienawiścią.” W istocie nie zawiera on jednak potępienia mięsa – implicite jest tu ono wręcz uznane za pokarm lepszy. 
 * „...będziesz pożywał ziela polnego.” (1 Moj. 3:18, BG).
 * „Sprawiasz, że rośnie trawa dla bydła i rośliny na użytek człowieka” (Psalm 104). Por. jednak Rdz 9,3: „Wszystko, co się porusza i żyje, jest przeznaczone dla was na pokarm, tak jak rośliny zielone, daję wam wszystko”.

Wegetarianizm - Samo Zdrowie 


Naukowcy zajmujący się żywieniem (m.in. American Dietic Associaton, Physicians Committee for Responsible Medicine, National Health Service") twierdzą że przemyślana i dobrze zrównoważona dieta wegetariańska jest dietą zdrową i może powinna być stosowana przez ludzi. Potwierdzają to liczne statystyki i badania epidemiologiczne prowadzone na dużą skalę w USA i w Wielkiej Brytanii. Wegetarianie jako grupa, w porównaniu z resztą populacji na tym samym terenie, zazwyczaj wykazuje niższą, średnią masę ciała, niższy poziom cholesterolu we krwi, niższe ciśnienie krwi, znacznie mniej przypadków zawału serca, nadciśnienia, cukrzycy, kilkunastu rodzajów nowotworów, osteoporozy i miażdżycy. Zgodnie z długoterminowymi badaniami Niemieckiego Centrum Leczenia Nowotworów wegetarianie żyją o ponad 21 lat dłużej niż przeciętnie ludzie, natomiast nie ma różnicy w wynikach badań dla wegetarian i osób, które od czasu do czasu spożywają mięso. Dla przykładu w Niemczech według niektórych badań przeprowadzonych przez Uniwersytet w Gießen przeciętny stan zdrowia przebadanego wegetarianina był lepszy niż przeciętnego obywatela.

Rzekomy sugerowany przez mięsojedzących niedobór białek oraz aminokwasów wśród wegetarian stosujących zrównoważoną dietę nie został nigdy wiarygodnie dowiedziony. Głównym źródłem białka w diecie wegetariańskiej, w zależności od odmiany diety, mogą być jaja, mleko i jego przetwory lub rośliny wysokobiałkowe, takie jak np. rośliny strączkowe czy kasze. Stwierdzono, że w pewnych okresach życia, jak przy każdej niewłaściwie skomponowanej diecie, również przy wegańskiej, mogą występować niedobory - w tym wypadku głównie witaminy B12 - ale mogą one występować także u osób starszych, odżywiających się "wszystkożernie" , z powodu zaniku czynnika wewn. umożliwiającego przyswajanie - witaminy D (u dzieci i młodzieży), żelaza i cynku. Niedoborów można stosunkowo łatwo uniknąć modyfikując odpowiednio swoją dietę w tych okresach życia poprzez włączenie do posiłków produktów wegetariańskich bogatszych w te witaminy i minerały. W uzasadnionych medycznie przypadkach można również uzupełniać niedobory sztucznie, poprzez regularne spożywanie odpowiednich suplementów stosując się do zalecanego dawkowania.

Krytycy wegetarianizmu wskazują na rzekome zagrożenia zdrowia, które miałyby być związane z niewystarczającym zaopatrzeniem organizmu w witaminy i minerały. Przytaczają też argumenty, że człowiek rzekomo może łatwiej przetwarzać białko pochodzenia zwierzęcego niż roślinnego. Jednak w Niemczech gdzie średnia ilość dostarczanego do organizmu białka przeciętnego Niemca leży powyżej średniej Niemieckiego Stowarzyszenia Żywieniowego może się wiązać ze spadkiem kondycji i wytrzymałości fizycznej, podczas gdy przeciętny wegetarianin odpowiada tej średniej. Weganie tym bardziej przy odpowiednim doborze produktów żywnościowych nie mają problemu z zaopatrzeniem organizmu w białko. Udowodnił to naukowo już w XIX wieku dr Bircher-Benner, który wykazał, że wegetarianie żyją kilka lat dłużej niż wszystkożercy, a także chorują około dziesięć razy rzadziej. Co do zaopatrzenia w istotne dla zdrowia osiem aminokwasów wegetarianie powołują się na badania, zgodnie z którymi aminokwasy przy zróżnicowanym sposobie żywienia są przyswajalne w nawet większej ilości, niż stanowi norma. 

Wśród wegetarian jest bardzo mało osób cierpiących na choroby i zaburzenia psychiczne, a także niewielka ilość osób chorych na rozmaite uzależnienia jak alkoholizm czy narkomania. Dieta wegetariańska jest częścią leczniczej terapii dla większości chorób wynikających z zaburzeń pracy organizmu, czyli nie licząc skutków wypadków czy epidemii chorób zakaźnych. 


Witamina B12 


Dawniej istniał pogląd, iż witaminę B12 można znaleźć w kiszonkach, tofu, pożywkach drożdżowych, miodzie i glonach. Faktycznie kiedyś tak było, ale w ostatnim 30-leciu XX wieku jakość produkowanej żywności lub technologia produkcji znacznie zmieniła skład wielu pokarmów, szczególnie zmniejszyła się ilość witamin w owocach i warzywach hodowanych na wacie i wodzie zamiast w ziemi. Wszystkie te stare informacje o B12 okazały się wątpliwe, natomiast informacja o wit. B12 w glonach okazała się szczególnie niebezpieczna. Glony zawierają nieprzyswajalne dla człowieka analogii witaminy B12 i upośledzają jej wchłanianie, co utrudnia późniejszą suplementację. Przy jednoczesnym zażywaniu suplementów bądź żywności wzbogacanej w witaminę B12, której jest dużo na polskim rynku i spożywaniu alg, nie powinno być problemu. Informacja podająca fałszywe źródła witaminy B12 jest o tyle niebezpieczne, że może doprowadzić do poważnych chorób układu nerwowego wywołanych niedoborem wit. B12. Wegetarianie przy odpowiednio zbilansowanej diecie nie powinni mieć problemu z witaminą B12, natomiast radykalni weganie powinni spożywać w odpowiednich ilościach żywność wzbogacaną w B12, bądź suplementować tę witaminę, co nie jest w Polsce ani drogie, ani szczególnie uciążliwe. Przyswajalna witamina B12 w większych ilościach jest w przetworach mlecznych, w tym w żółtych serach i ghee oraz w jajkach. Witamina B12 jest także produkowana jako jedyna z witamin przez bakterie jelitowe, a jej niedobór i konieczność przyjmowania w produktach żywnościowych uwarunkowana jest złym stanem flory jelitowej i upośledzeniem jej naturalnego wytwarzania. Może się zdarzyć, że osoby z pewnym ischorzeniami będą skazane na spożywanie odrobiny produktów nabiałowych.

Wybrane składniki odżywcze w diecie wegetariańskiej


Składnik spożywczy - Produkty bezmięsne, które go zawierają:

Białko: produkty sojowe, soczewica, groch, kasza, makaron, pieczywo (najlepiej razowe), orzechy i nasiona; 

Żelazo: zielone warzywa liściaste, fasola, soczewica, tofu i inne wyroby sojowe, chleb pełnoziarnisty, nasiona dyni i słonecznika, orzechy, suszone owoce; 

Wapń: ziarna sezamu, mleko i produkty mleczne, tofu (serek sojowy), zielone warzywa (szpinak, brokuły), rośliny strączkowe, brązowy ryż, wzbogacane mleko sojowe i ryżowe, migdały, pomidory; 

Cynk: soczewica, dynia, chleb pełnoziarnisty, brązowy ryż, ziarna sezamu, orzechy, pieczarki; 

Witaminy: świeże owoce i warzywa; 

Witamina B12: kiełki lucerny, jarzyny liściaste, pełnoziarniste zboża, produkty mleczne, sery żółte, mleko, jogurt, żółtka jaja, wzbogacona w tę witaminę żywność, suplementy jak wzbogacane płatki śniadaniowe;

Witamina D: produkty mleczne, zboża i margaryna roślinna; 



KURSY GOTOWANIA


Zakon Iluminatów prowadzi kursy edukacyjne pozwalające opanować wege-kuchnię, zasady zdrowego żywienia wegetariańskiego oraz komponować i przyrządzać rozmaite zestawy pożywnych  i smacznych dań wegetarianskich na różne okazje.

Myśl dnia: Wielkość narodu i jego postęp moralny można poznać po tym w jaki sposób obchodzi się on ze swymi zwierzętami (Mahatma Gandhi) 

Wegetarianizm leczy organizm. 


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz